Nieuws

column - Een moment van afscheid

"Als coördinator horeca en hospitality vervang ik één dag per week mijn collega van de receptie. De telefoon aannemen, meldingen verwerken, de planning bijhouden—soms is het hectisch, vooral als alle collega’s al op pad zijn en er een vraag komt die eigenlijk ‘buiten mijn straatje’ valt.

Zo belde een mevrouw. Haar moeder was een dag eerder uit Duitsland overgebracht, maar ze had haar nog niet gezien sinds het overlijden. Ze vroeg of ze die middag langs kon komen. Terwijl ik haar sprak en het verdriet in haar stem hoorde, wist ik dat een verwijzing naar het reguliere rouwbezoek niet zou
volstaan. Ik sprak af haar een half uur later op te vangen. In de rouwkamer stak ik kaarsen aan en wachtte haar op bij de ingang.
Twijfelend bleef ze staan. Ze wist niet zeker of ze naar binnen durfde, bang voor wat ze zou aantreffen. Na een kopje koffie voor de rouwkamer deur durfde ze het aan. Arm in arm liepen we naar binnen. Daar lag haar moeder, prachtig gekleed, het kaarslicht weerspiegelde in haar witte haar. Ze slaakte een zucht van verdriet, maar ook van verwondering. Ik deed een stap terug om haar ruimte te geven, maar ze hield me bij zich. Zo heb ik wel een half uur met haar gestaan, in stilte, beide aan een kant van de kist, kijkend naar haar moeder, in het mooie kaarslicht.

Een gegund moment van afscheid, speciaal voor haar maar ook voor mij."

-Eliz Klis-
Coördinator horeca en hospitality DLE Emmen/DELU Hoogeveen